Jaka obowiązuje polityka transportowa w UE?

Sektor transportu ma ogromne znaczenie dla gospodarki UE, ponieważ umożliwia przemieszczanie się ludzi oraz przewóz towarów pomiędzy różnymi państwami. Aby transport mógł dobrze funkcjonować, potrzebna jest duża i wydajna sieć transportowa. W obliczu kryzysu klimatycznego kluczowe dla UE stało się zadbanie o to, by ograniczyć emisję CO2 z transportu.

Ogólne założenia polityki transportowej UE

Celem polityki UE w zakresie transportu jest stworzenie zintegrowanych sieci wykorzystujących transport drogowy, kolejowy, wodny i powietrzny. Dla polityki transportowej kluczowe są prawa pasażerów, zmiany klimatyczne, zwiększenie wykorzystania paliw ekologicznych oraz ograniczenie biurokracji. Ważnym celem jest zmniejszenie emisji dwutlenku węgla generowanego przez sektor transportowy do 2050 roku o 60% w stosunku do tego, który był wytwarzany w 1990 roku. UE dąży do tego, by wykorzystać nowe technologie  do zmniejszenia szkodliwości transportu wobec środowiska i ludzi. Przykładem takich działań jest zwiększanie wykorzystania systemów wspólnego użytkowania różnego typu środków transportu.

Największymi problemami, z którymi UE chce się uporać, są zatory komunikacyjne, zbyt duże zużycie ropy naftowej oraz zanieczyszczenie powietrza przez sektor transportowy.

Polityka transportowa UE dotycząca transportu drogowego

W krajach UE obowiązuje szereg przepisów mających na celu zwiększenie bezpieczeństwa. Przykładem są przepisy dotyczące przewozu niebezpiecznych ładunków. W UE obowiązuje międzynarodowa konwencja, która ustala, że jedynie kierowcy z ADR mogą transportować ładunki niebezpieczne.

Problemy związane z transportem drogowym w krajach UE dotyczą m.in. przeciążenia dróg, braku obwodnic, złego stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego, nieodpowiedniego stanu infrastruktury. Najważniejszym celem dotyczącym transportu drogowego jest poprawa jakości systemu transportowego z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju. Ma to wpłynąć pozytywnie na równy dostęp do środków transportu, poprawienie stanu gospodarki i zwiększenie równowagi pomiędzy potrzebami człowieka a środowiskiem.